In de jaren ’50 heeft Stanley Milgram een beroemd onderzoek uitgevoerd. Zijn vraag was hoe de gehoorzaamheid van mensen in concrete situaties hun moreel handelen beïnvloedde. Anders gezegd: wanneer komt iemand in verzet tegen de druk uit de omgeving? Milgram deed zijn experimenten tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog; het intrigeerde hem dat zoveel ‘gewone’ Duitsers een rol hadden gespeeld in de verschrikkingen van die oorlog en hij vroeg zich af of dat iets specifiek Duits was, of dat alle mensen in zekere omstandigheden tot onmenselijke daden kunnen komen.
Dit experiment is als uitgangspunt genomen voor een museumgame, ontwikkeld voor Verzetsmuseum Zuid-Holland. In het museum is de vraag of jongeren van nu in verzet komen tegen onrecht, of dat zij even gevoelig zijn voor druk van buitenaf als de deelnemers aan het experiment van Milgram. In de jaren ’90 was al eens onderzocht dat een digitale versie van het experiment, waarin het slachtoffer een virtueel persoon is, vergelijkbare gevoelens oproept bij de proefpersonen als de fysieke versie ervan. In dit spel worden bezoekers in een vergelijkbare situatie gebracht, waarin ze onder druk worden gezet om een virtueel figuur te pijnigen. Spelers krijgen de rol van aspirant-gevangenbewaarder, en ze moeten een gevangene klaarmaken voor transport. De gevangene werkt echter niet mee, waardoor de speler min of meer gedwongen wordt geweld te gebruiken.
Aan het eind van het spel wordt de speler geconfronteerd met zijn manier van spelen, en krijgt de speler te horen en te zien in hoeverre hij vergelijkbaar heeft geopereerd met de proefpersonen uit Milgrams experiment.
